අග්‍රා නගරයේ හිටියා දුප්පත් ලියන්නෙක්. ඔහු අනිත් අයට අවශ්‍ය දේවල් ලියලා දීලා නැතිනම් පොත් වලින් කොපි කරලා දීලා යන්තමට ජීවත්වෙන්න තරම් ගානක් හොයාගත්තා. හැබැයි ජීවිතය කොයිතරම් දුෂ්කර උනත් ඔහුත් ඔහුගේ බිරිඳත් දරුවන් බඩගින්නේ නොතියා තමනුත් බඩගින්නේ නොඉඳ දවස ගෙවාගන්න සමත් උනා. මේ ලියන්නා තමන් එක තඹ කාසියක් තරම්වත් ණයට ගෙන නැති එක ගැන හරි ආඩම්බර උනා. "අපි කවදාවත් ණයකාරයාගේ සාක්කුවට වැටෙන්න හොඳ නෑ. එහෙම උනොත් අපි විනාශයි." ඔහු නිතරම තම බිරිඳට කිව්වා.